کتاب حاضر، کوششی است برای طبقهبندی تصاویر و نشانهها و جلد اول از مجموعه دو جلدی است. مؤلف در این کتاب به بررسی سینما تا اواخر جنگ جهانی دوم یعنی سال ۱۹۴۵ و ظهور سینمای نئورئالیسم پرداخته است. رویکرد فلسفی نویسنده به سینما اینگونه نیست که برای بیان مفاهیم و مضامین سینمایی از فلسفه استفاده کند، بلکه ثابت میکند سینما خود فرمی مستقل از اندیشیدن است. در این کتاب مواردی مانند: حرکت و تغییر، مکتب شوروی، عاطفه به مثابه ذات، ناتورالیسم، نئورئالیسم ایتالیایی و موج نو فرانسوی، ژانر وسترن در هاکز، دو قطب ابژکتیو و سوبژکتیو و ... مورد بررسی و توجه قرار گرفته است.