منابع متعددی در حوزه ادبیات وجود دارد اما شاهنامه فردوسی بیش از هر متنی مورد توجه نگارگران قرار گرفته است. به همین سبب، برخی از بهترین نگاره های تاریخ نگارگری ایران مربوط به نسخه های مصور شاهنامه است. تعداد درخور توجهی از این نگاره ها برای شاهنامه بایسنقری و تهماسبی ساخته شده .است با بررسی نگاره های این دو نسخه تفاوت و شباهت هایی دیده می شود که ناشی از تحول خوانش نگارگران از شاهنامه است از دیدگاه این کتاب عوامل اثرگذار بر این تحول در دو حوزه قرار می گیرند مذهب و فرهنگ یک بخش از عوامل اثرگذار بر محتوای نگاره هاست و در حوزه فرهنگ ادبیات، بالاخص شاهنامه و صور خیال آن تأثیری درخور توجه داشته است به لحاظ زبان تصویری، رابطه ای ظریف و حساس میان این نگاره ها با متن ادبی وجود دارد بررسی ساختار ادبی شاهنامه فردوسی آشکار می کند عناصری همچون تشبیه، استعاره، کنایه اسناد مجازی، اغراق شاعرانه و وزن عروضی تأثیر جـدی در شکل گیری و ارتقای نگاره ها داشته است. حکومت و شرایط اقتصادی بخش دیگری از عوامل است که بر شکل ساختاری و عناصر تصویری دو نسخهٔ مذکور مؤثر بوده است.