دگرگونی

در این نمایشنامه، نویسنده در بازنمایی شکل دگرگونی شخصیت‌های نمایشی بر اساس روایت‌های اساطیری، تلاش کرده‌است تا مسخ و تغییر شکل نمادین را در صحنه‌های داستانی به صورت کانسپتی مشترک به رشتهٔ تحریر و تفقد درآورَد و صحنه‌ها را مانند نخ ریسمانی به هم وصل کند تا این فرآیند را به شکلی جذاب با رگه‌هایی از طنز موجود در ساختمان دیالوگ‌ها به زمان حال و زندگی انسان‌های معاصر پیوند زند تا علاوه بر کمیک‌بودن بخشی از صحنه‌ها، بار تراژیک شخصیت‌ها نیز به گونه‌ای غریب اثربخشی کند.
این کتاب، سرنوشت اسطوره‌ها و خدایانی است که زیمرمن آن‌ را در قالب روایتی سرراست و فشرده برای تمام مخاطبان با هر سطح و سلقیه‌ای به روی صحنه آورده‌ و این متن نمایشی را به قصه‌هایی جذاب و شنیدنی از دوران باستان تبدیل کرده‌است؛ روایتی که با زبانی ساده و ریتمی دلنشین پیش می‌رود و خواننده با آغاز آن، از خواندن دست نمی‌کشد.