نسل ها

محورِ نسل‌ها سه نسل از خانواده‌ای سیاه‌پوست هستند که به بهانۀ صحبت از مهارت‌های آشپزی، روایتگر زندگی، عشق و مرگ می‌شوند. هفت شخصیتِ نمایشنامه’ خواهرِ کوچک‌تر، خواهر بزرگ‌تر/دختر، پسر، ماما، بابا، نانا و بابابزرگ هستند به همراه یک گروه کُر. نمایشنامه متشکل از یک درآمد و پنج صحنه است که هر یک از صحنۀ قبلی کوتاه‌تر می‌شود؛ اما به‌‌رغم کوتاه بودن و نبود پی‌رنگ به معنای مرسومش، در یاد می‌ماند و مدت و فرم تکرارشونده‌اش آینۀ مضمون آن است. اثر متفاوت و تأثیرگذار دِبی تاکِر گرین که ضمن استفاده از قراردادهای متداول نمایشنامه‌نویسی کلاسیک، آن‌ها را دگرگون می‌کند و با سنت‌های رواییِ سیاه‌پوستان پیوند می‌زند، اولین بار در سال ۲۰۰۵ روی صحنه رفت و بسیار مورد تحسین قرار گرفت.