زندگی ام را دوست داشتم

برای شوهرم یک همسر عالی پیدا کردم به اندازه ی من سنتی نیست که نکته ی خوبی است. چندان باهوش هم نیست، بریدی بیست سال هوش بیش از اندازه ی مرا تحمل کرد تحت آموزش من یاد گرفت: کلم پیچ کلسترول را کاهش می دهد؛ طبیعی است که دختر کوچکی بخواهد با پدرش ازدواج کند؛ مهم نیست حواست به جاده باشد، ایمیل دادن در حال رانندگی از مستی در حین رانندگی ایمن تر نیست. این دیدگاه ها تا به حال با ارزش بودند، اما در شرایط فعلی هیچ فایده ای ندارند.
در واقع شکسته نفسی است من کاملا مصمم زندگی ام را صرف این کردم که مثل مادرم ضعیف نباشم او اجازه می داد بیشتر تصمیم هایش را شراب گالو بگیرد. با این حال آنچه حالا بریدی اکنون نیاز دارد شخصی است مهربان تر از من البته زیادی نرم و بیش از حد احساساتی نباشد همیشه این قدر خوب بودن هم درست نیست شوهرم هرگز عاشق زنی احمق یا دمدمی مزاج نمی شود باید کسی باشد که از مکث های طولانی بریدی در وسط جمله ها عصبانی نشود. یک شنونده ای خوب وزنی با گذشت باشد، کسی که برای مهر و محبت چرتکه نیندازد و خودش هم مایل به بزرگ کردن دختر مان، ایو، باشد.
متقاعد کردن این فرد به ازدواج با شوهرم حداقل کاری است که می توانم انجام دهم...