هنر تعاملی از منظر فلسفی

هنر تعاملی شکل جدیدی از هنر فراسوی رسانه معین هنری است که تعامل میان هنرمند، اثر هنری و مخاطب و نقش مخاطب در آفرینش معنای اثر، عوامل اساسی در تکوین آن هستند. فراروی هنرهای تعاملی از مرزهای تعریف شده رسانه هنر و همچنین تغییر جایگاه مخاطب در فرایند تکوین، هنر تعاملی را به رویدادی گشوده و تقلیل ناپذیر به اثر هنری مبدل می کند که بنیان آن بر تعامل بنا شده است. تمرکز اصلی کتابی که در دست دارید بر تحلیل هنر تعاملی با رویکردی فلسفی و خارج از چارچوب زیبایی شناسی است. به همین منظور با ورود به بحث و تحلیل کنش تعاملی مخاطب، ابتدا مفهوم تعامل در فضایی فلسفی و تفاوت هنر تعاملی با اثر هنری با پرهیز از نگاهی ساختاری و چارچوبی هستی شناسانه به بحث گذاشته می‌شود، سپس با دستاوردهای حاصل از مباحث فلسفی به تحلیل کنش های تعاملی مخاطب و شناسایی شاخصه‌های غالب هنر تعاملی پرداخته خواهد شد.