بهندرت به اینکه چرا آنچه مینویسم خندهدار است فکر میکنم. معمولاً فقط درگیر این حقیقتم که کارم به قدر کافی خندهدار نیست. در نتیجه نگاه به موضوع از این دیدگاه اندیشمندانه جالب بود. خواندن کتاب را با این تصور که صرفاً سرگرمکننده خواهد بود شروع کردم، اما چیزی که یافتم تحلیل موشکافانهی آنچه کمدی را میسازد بود؛ استیو این مبحث ناپایدار را تقلیل میدهد به اصطلاحاتی ملموس که هم کاربردی و هم روشنگرند. تازه بانمک هم نوشته که هنگام صحبت دربارهی کمدی مفید است.