گفت و گو با پرفسور ایگرک

… گفت‌وگو با پروفسور ایگرک متنی است در اوج به‌سبب سبک سلین که خود را «دگرگون‌کننده‌ی ادبیات فرانسه» می‌داند.

این نظیره‌ی گفت‌وگوهای ادبی گویای بوطیقای تندوتیزی است. سلین در این متن سلایق مردم و تمایلشان را به امر کاذب و غیراصیل و علاقه‌شان را به رمان‌های «آبدوغ‌خیاری» و نوشته‌ی نویسندگان کم‌مایه و علاقه به زبان آکادمیکِ سنگوارشده نقد می‌کند. او معتقد است که با «سبک عاطفی» خود که مشخصه‌ی آن استفاده از سه‌نقطه و واژه‌های عامیانه و گاه ساختگی است نوع داستانی را دگرگون کرده است. این یافته‌ی به گفته‌ی خود او اندک اما نبوغ‌آمیز عبارت است از احیای شور زبان گفتار در نوشتار.

(از مقدمه‌ی مترجم)