«آزادی آکادمیک اصطلاحی جدید برای ایده ای قدیمی است» و بحث در آزادی تعلیم و تحقیق پیش از شکل گیری نظام آموزش عالی وجود داشته است. آزادی تعلیم و تحقیق پیامد آزادی تفکر است که بحث درباره آن دست کم به تعلیمات سقراط و دیگر فیلسوفان یونان باستان می رسد آزادی آکادمیک صورت نهادی و البته متأخر آزادی تفکر است در واقع آزادی آکادمیک به عنوان یک «ارزش» فرهنگی محصول یک توسعه تاریخی در غرب است که با از سر گذراندن سیطره کلیسا و تجربه دولت مطلقه توانست به عنوان جلوه ای از حق آزادی فکر و بیان در ساختار نهادی مشخصی به نام دانشگاه تثبیت شود بنابراین، شاید بتوان گفت نقض آزادی آکادمیک به قدمت دانشگاه است اما بی تردید شناسایی آن به عنوان یک «حق» پدیده ای به نسبت تازه است.