موش و گربهی عبید زاکانی تمثیلی نامآشنا و محبوب در میان ایرانیان است. از خردسال تا کهنسال، از دانشمند تا علاقهمند، از ادیب تا وزیر و وکیل، در طی قرون، آنرا خوانده و آموختهاند. این اثر تعلیمی-انتقادی، بهویژه در عصر بیداری ایرانیان و همزمان با مشروطهخواهی آنان، سرمشق سرایندگان و نویسندگان آشنا و ناآشنا قرار گرفته و دستمایهی خلق آثار تقلیدی جدیدی با هدفهای عرفانی، تعلیمی، اجتماعی و سیاسی شدهاست. افزون بر این، در یکصد سالهی اخیر تاریخ ایران، موش و گربه موضوع یا منبع الهام هنرمندان نیز بودهاست.