از آخرین دهه های قرن بیستم، در پی بروز پیامدهای منفی حاصل از رویکردهای توسعه ای متمرکز بر رشد اقتصادی و نیز برجسته شدن جنبه های اجتماعی توسعه در قالب مباحث توسعه و سیاست اجتماعی، سازه ی کیفیت زندگی به عنوان شاخصی برای ارزیابی و جهت دادن به برنامه ها و سیاست های توسعه در سطوح مختلف و همچنین اصلاح و تقویت رویکردهای جدید توسعه با محوریت توسعه اجتماعی در سیاست گذاری های توسعه ای ضمن برنامه های اول تا ششم توسعه ایران تدوین یافته است.
در این کتاب کوشش شده تا ضمن بررسی خاستگاه مفهومی کیفیت زندگی، وجوه مختلف به کارگیری در مطالعات مورد کنکاش قرار گیرد.
هدف این نوشتار نشان دادن جایگاه ابعاد اجتماعی کیفیت زندگی در برنامه های توسعه کشور پس از انقلاب اسلامی است.