جنون، استعاره و شر در مسخ

در آثار کافکا می‌توان تصویری از یک نویسنده ی مدرن، راز آلود و درعین حال باورمند به پوچی جهان مشاهده کرد و نویسنده آنها را همچون زاهدی گوشه نشین با بصیرت و افزون بر آن سردرگم در زندگی به‌یاد آورد.
کافکا جهان را پر از اهریمنان میدید؛ اهریمنانی که با نزدیک شدن به انسان او را نابود می‌کنند. آثار او دهشت پر از راز و رمز، و بی‌گناهی انسان را در جهان هستی تصویر می‌کند گرشام شوئلم، پژوهشگر عرفان یهودی، بر این عقیده است که کافکا در آثارش پایبندی چندان به عرفان یهودی نداشته است.
کافکا بر این گمان بود که باید پروردگار را از عرفانی که در ادیان وجود دارد حفظ کرد کتاب حاضر تألیفی روشمند و نگاهی چندسویه به اثر یگانه‌ی کافکا مسخ است.