کامران شاید این اتاق را صحنه تئاتر کوچکی ببیند. با آن تصورات باستانی اش شاید این آسمان خراش را که اتاق مهمان در شکمش واقع است، دیو سرا و مهمان ها را دیو هایی جورواجور فرض کند. ممکن است آن ها را گروه کر کرم های روز تابی بداند که هماهنگ تاریک افشانی می کند. به این گونه نظریه پردازی های ابلهانه اش باید بی اعتنا بود........