جدی نبودن تاریخ برای شاگردانم، اهتمام مرا در طول سالیان کم رنگ کرده است. از خیلی پیش تر به این واقعیت تلخ پی بردم که تاریخ برای حافظه ی ناپایدار این نسل، چیزی غیر از وقت تلف کردن نیست. همان تقدیر موروثی برای ایشان کفایت می کند و بیش تر به کارشان می آید. (برشی از متن)