میرزازاده عشقی

رضا میرزاده‌ی عشقی ـ شاعر، روزنامه‌نگار و نمایش‌نامه‌نویس معاصر ایران ـ به سال ۱۲۷۲ هـ ش در همدان متولد شد. دوران تحصیل او با اوج‌گیری نهضت مشروطیت مردم ایران مصادف گردید و همین امر تاثیر بسزایی در شکل‌گیری اندیشه‌ی سیاسی وی داشت. وی پس از سال‌ها فعالیت سیاسی و مطبوعاتی سرانجام در دوازدهم تیر ۱۳۰۳ به دستور رئیس شهربانی وقت و در سی و یک سالگی ترور گردید. زندگی خصوصی میرزاده‌ی عشقی منحصر به خلق آثار نمایشی او و اجرای برخی از این آثار به وسیله‌ی خود وی است. آثار نمایشی او شامل هفت نمایش‌نامه منظوم و منثور است که به ترتیب تاریخ تصنیف عبارت‌اند از: داستان بیچاره‌زاده؛ کفن سیاه؛ رستاخیز سلاطین ایران؛ حلواء الفقرا؛ بچه‌گدا و دکتر نیکوکار؛ تئاتر در موضوع میتینگ؛ و ایده‌آل پیرمرد دهگانی (سه تابلوی مریم). این کتاب با هدف گردآوری آثار نمایشی میرزاده‌ی عشقی در یک مجموعه به انضمام بررسی نقدی کوتاه در باب هریک از آن‌ها به چاپ رسیده و مشتمل بر این فصول است: سال‌شمار زندگی میرزاده‌ی عشقی؛ زندگی‌نامه‌ی میرزاده‌ی عشقی؛ توانمندی‌های نمایشی عشقی و سرچشمه‌های فکر سیاسی او؛ آثار نمایشی میرزاده‌ی عشقی؛ کتابشناسی آثار میرزاده‌ی عشقی؛ فهرست منابع و مآخذ؛ نمایه؛ و تصاویر اسناد.