ایمان گرایی کرکه گور

متفکر کسی است که در متن و بطن گفتار و نوشتارش تکانه ها، اخگرها و هسته های مرکزی ای وجود دارد که برای هر مخاطبی، بس شنیدنی و آموختنی (ونه لزوماً پذیرفتنی) است کرکه گور نیز از این دید یک متفکر تمام عیار است. کرکه گور متفکری ویرانگر، عصیانگر استثنایی و عمیقاً مسیحی ست. او جسورانه در بحبوحه ی تسلط عقل هگلی و دین رسمی و کلیسایی تئولوژیک همه چیز را ویران کرده اما و دو صد اما ویرانگری متفکر دانمارکی ویرانگری مثبت بود نه منفی و شکاکانه به این معنا که او در لباس یک مسیحی مؤمن و دغدغه مند طرحی نو در افکند و ایمان مسیحی را با برجسته کردن فردیت ایمانی و ایمان فردی بازآفرینی کرد. ایمان مسیحی از دید او سوبژکتیو و درونی و فردی و اگزیستانسیال و از این منظر برخوردار از یقین است. اما از منظر ابژکتیو، ایمان سیحی هیچ متر و معیاری ندارد و از یقین برخوردار نیست. پس چنین ایمانی هم یقین آور است و هم سرتاپا هم نشین با شک و هراس و اضطراب است و دقیقاً از همین روست که چندان یا هرگز نمی توان خشونت گرایی و خرافه گرایی را که برخاسته از یقین همه جانبه ی سوبژکتیو و ابژکتیو هستند. از دل تفکر کرکه گور بیرون کشید.