کتاب دیوان پروین اعتصامی به خوشنگاری محمدمهدی منصوری و نگارگری عبدالله محرمی و مقدمه ملکالشعرا بهار نگاشته شده است. در دیباچه کتاب نیز آمده:
در این روزها یکی از دوستان، گلدستهای از اَزهار نوشکفته به دستم داد و منتی بر گردنم نهاد. دستم از آن رنگین گشت و دامن مشکآگین، بوی گلم چنان مست کرد که دامن از دست برفت. این گلدسته روحنواز، عبارت بود از قضائد و قطعات شاعرهی شیرین زبان معاصر، خانم پروین اعتصامی، که به تازگی از طبع برآمده و نخستین بار مباشر طبع آن دیوان حقیر، را به مطالعه آن آشنا ساخت. ملاحظه چند صفحه از این دیوان و مشاهدهی سبک متین و شیوه استوار شیوانی بیان و لطافت معانی آن، چنان بفریفت که تنها این کتاب را پیش روی نهاد و هر مشغله که بود پسِ پشت افکندم و تمامت آن را خوانده، لذتی موفور بردم.