خاطرات آندره ی ساخاروف، خاطرات یک شخصیت جالب در مقام یک دانشمند است که به اندازه کافی شجاع بود که در مورد مسئولیت دانشمند در قبال آفرینش خود صحبت کند. فعالیت های ساخاروف پیرامون سلاح هسته ای در اتحاد جماهیر شوروی دیدگاه های وی را تحت تاثیر قرار داد؛ او توضیح می دهد که چگونه متوجه غیر اخلاقی بودن عملکرد افرادی شد که در پایان این سلاح ها را کنترل می کردند.
ساخاروف در مقالات و سخنرانی های خود (از جمله سخنرانی جایزه نوبل صلح ) درباره اهمیت حقوق بشر، خطر جنگ هسته ای در ابعاد جهانی و اهمیت ایمنی و اعتماد بین المللی صحبت می کند. این سخنرانی ها و اقدامات وی با هدف کمک به افرادی که به دلیل عقایدشان در اتحاد جماهیر شوروی به ناحق مورد تعقیب قرار گرفته بودند، منجر به اخراج وی به همراه همسرش به شهری در چهارصد کیلومتری مسکو به نام گورکی شد. به مدت هفت سال او مجبور بود در تبعید زندگی کند و دائما توسط نگهبانان ویژه کنترل می شد. نام او در اتحاد جماهیر شوروی به عنوان یک خائن و دشمن معرفی شد و بسیاری این مساله را باور کردند. اما ساخاروف همچنان سعی می کرد دیدگاه های خود را به مردم بگوید. او معتقد بود که آگاهی انسان، پیروز نهایی این نبرد است و مردم سرانجام به اشتباهات وحشیانه آن ها پی خواهند برد.
در قرن 21 بسیاری از وحشت های خاص آن زمان دیگر وجود ندارد. ما اکنون می توانیم نظرات خود را آزادانه بیان کنیم، راحت تر حرکت کنیم و سفر کنیم و خطر جنگ هسته ای ذهن ما را مشغول نمی کند. اما هنوز برخی از استدلال های "ساخاروف" بسیار معتبر هستند و مطالعه ی کتاب "خاطرات آندره ی ساخاروف" می تواند خوانندگان را با یکی از چهره های برجسته ی تاریخ در نبرد برای صلح و آگاهی و یکی از نمونه های اخلاقی دوران مدرن، آشنا کند.