سیرالعباد الی المعاد

مثنوی سیر العباد الی المعاد منظومه ای عرفانی است که شرح تکامل روح انسان را نشان می دهد. شاعر در این مثنوی موضوعی فلسفی را با مدح (مدح نه به گونه ای که در اشعار شعرای مدیحه گو سراغ داریم) ممدوح که او را نمونه انسان کامل می داند، همراه کرده و برای بیان مطلب، بعد از مقدمه و طرح موضوع اصلی (مراحل رشد روح) به مدح وارد شده است... این منظومه به طور کلی درباره وجود خاکی انسان است که بعد از طی مدارج رشد تا مرحله بیداری بالا می رود.