شورش در برابر واقعیت بیرونی، در عین ناکامی در تغییر، دستمایهی اصلی صنعالله ابراهیم در آفرینش رمان کمیته است؛ رمانی که نویسندهاش را یکی از پیشگامان «رمان نو» در دنیای ادبیات عرب میدانند. جملههای آغازین این رمان بهوضوح یادآور محاکمهی فرانتس کافکاست؛ مردی که اول صبح با رعایت همهی تشریفات لازم و پس از یک سال تمرین و آمادگی، در مقابل «کمیته» حاضر شده تا مسیر زندگیاش را کاملاً زیرورو کند.
روایت این حضور با نقد بیامان یک جامعه و ایدئولوژی حاکم بر آن همراه است.