در این داستان در بابل چنین رسم بوده که مردم به میل خود شاهی را منصوب کرده و هر موقع صلاح میدانستند وی را عزل میکردند. روزگاری پس از یک سال شاه خودنشانده شان را عزل میکنند. او که این معزولیت برایش بسیار ناخوش است با خود میاندیشد اگر من در روزی فرخنده به شاهی مینشستم حتماً بیش از این سلطنت میکردم. پس بهتر است اکنون برای کنارهگیری روزی خجسته را بیابم.