معمولا اسطوره پژوهان، نخستین جمله ای که پیش از تعریف اسطوره بر زبان می رانند، این نکته است که بیان سخنی جامع و مانع در تعریف اسطوره امکانپذیر نیست (آموزگار، 1387:3؛ سرکارانی، 1371: 85؛ اسماعیل پور، 1387:13). این سخن از آن جا برخاسته است که همگان (کسانیکه به مطالعه و پژوهش در اسطوره می پردازند) نگاه همسانی به اساطیر ندارند و این روی کردهای بعضا متفاوت، موجب پدیداری تعاریف دیگرگون و به وجود آمدن مکتب های متعدد شده است.