پایان ضیافت

رمان”پایان ضیافت” اثری پرکشش و تحسین‌شده از نویسنده‌ی شهیر ژاپنی، یوکیو میشیما است؛ داستانی به‌ظاهر عاشقانه و پر از شور و احساسات فردی، و در باطن پر از عصیان و طغیان نسبت به عرف و سنت‌های اشتباه و ناکار آمد. میشیما، با همان سرکشی و هشیاری اجتماعی که در باقی آثارش نیز دارد، و با نگاهی پیشرو و همدلانه به زنانگی، قهرمان کتاب خود، یعنی کازو را زنی موفق و پرشور ترسیم کرده که باید بین عشق و زناشویی و تعهداتی که جامعه از او انتظار دارد، و اهداف شخصی و آنچه خودش از خودش می‌خواهد، دست به انتخاب بزند. جالب اینکه قهرمانان او در این رمان نه جوانانی در ابتدای مسیر زندگی، بلکه میانسالانی با موقعیت‌های بالای اجتماعی هستند که باید راهی برای بقا بیابند.

ما در این رمان پله‌پله با کازو، نگوچی، و اطرافیانشان همراه می‌شویم، در رستوران ستسوگون غذا می‌خوریم، در حومه‌های توکیو قدم می‌زنیم، و شاید سوالی که در پایان از خود می‌پرسیم این باشد: آیا میشیما خود را یک نگوچی سنتی و ازرده‌خارج می‌دانست که هم‌زمان می‌خواست یک کازوی موفق و مدرن هم باشد؟ و اگر می‌توانست چنین باشد، آیا پایانی خوش‌تر برای زندگی‌اش رقم نمی‌خورد؟