احمد شاملو (1379-1304) یکی از سرشناس ترین و تاثیرگذارترین شاعران در دوره ی جدید محسوب می شود و عشق و عاشقانگی سهم خاصی در ادوار مختلف شعرگویی او داشته است. تالیف حاضر می کوشد تا به بررسی سیر حرکت انواع عشق در شعرهای شاملو و نوع ارتباط او با زن بپردازد و به سوالاتی از این دست پاسخ گوید که آیا عشق در مجموعه شعرهای شاملو از ابتدا، بالغانه است یا او نخست به صورت های ناقصی از این مفهوم روی آورده است: آیا می توان نوعی دغدغه ی معنوی در زیر ساخت اشعارش یافت تا او را در ادامه ی روح شعر کلاسیک ما قرار دهد، و اصولا کدام نوع عشق در سروده های او غالب است.