همدلی اکسیرِ گمشدۀ عصر ماست. عامل اصلی دور شدن انسانها از یکدیگر و فاصلهگیریِ زیاد منابعِ قدرت از تودۀ مردم، ناشی از همین فقدان همدلی است.
در عصری که انزوا و قومیتگرایی گسترش یافته، ابراز همدلی روندی نزولی پیدا کرده است. ما در حال کشمکش بر سرِ درکِ کسانی هستیم که مثل ما نیستند، اما به راحتی میتوانیم از آنها متنفر باشیم. بر اساس مطالعات، حمایت و همدلی نسبت به سی سال پیش کمتر شده است.
نویسندۀ این کتاب از تحقیقات کلاسیک و جدید (که شامل تحقیقات آزمایشگاهی در آزمایشگاه خودش نیز میشود) استفاده کرده تا نشان دهد که چگونه میتوانیم از رویکردی جدید برای غلبه بر اختلافاتِ فرهنگیِ مسموم استفاده کنیم.
نگارش شفاف و جذابِ مبارزهای برای مهربانی، دعوتی الهامبخش برای اقدام است. ممکن است آیندۀ ما به پذیرشِ این پدیده بستگی داشته باشد.