تاملی در وحدت اندیشه لنین

.محور اصلی این رساله درباره آرا و اندیشه‌های بعضا اجتماعی و انقلابی لنین ( 1870 1924) است که در سال 1924 منتشر گردید .این کتاب در اصل برای فرو نشاندن سیل انتقاداتی بود که رهبری حزب کمونیست متوجه "تاریخ و آگاهی طبقاتی لوکارچ "کرده بود" .لوکارچ "( 1885 1971، یکی از تئوریسین‌های مکتب مارکسیسم) در این دوره سخت تحت تاثیر لنین و روزا لوکزامبورگ بود و مسیر رشد فکری‌اش همسو با تفسیر سیاسی (مارکسیستی لنینیستی) از تاریخ و ادبیات قرار داشت" .لوکارچ "در این کتاب ضمن بررسی آرا و اندیشه‌های به ویژه اندیشه‌های اجتماعی جنبه‌های تئوریک و عملی آرای لنین و بخشی از روش شناسی وی را (مانند انتقاد از برخی رفتار لنین که در واقع نقد ضمنی و دقیق سیمای بعدی استالین و بوروکراتیزاسیون و مکانیزاسیون حزب است) عرضه می‌کند" .لوکاچ "در بخش‌هایی از کتاب درباره لنین چنین می‌گوید : "لنین پس از مارکس بزرگترین متفکری است که از جنبش انقلابی طبقه کارگر برخاست . او همچون مارکس هرگز تجارب محدود در زمان و مکان روسیه را کوته بینانه تعمیم نداد وی خلوص تئوری مارکسیستی در باب ماتریالیسم تاریخی را دوباره برقرار کرد .لنین نخستین و تا مدتی تنها رهبر و نظریه پرداز مهمی بود که ریشه‌های تئوریک جنبش پرولتاریا را تفسیر می‌کرد" .وی همچنین بنیانگذار مفهوم امپریالیسم است" .فعالیت انقلاب"، "پرولتاریا در مقام طبقه پیشتاز"، "امپریالیسم :جنگ جهانی و جنگ داخلی"، "دولت به مثابه سلاح "و "رئال پولیتیک انقلابی عناوین اصلی کتاب است که همراه با پی نوشت‌های که از سوی لوکاچ در سال 1967نگارش شده چاپ گردیده است .