دیوید گریبر انسانشناس معاصر (۲۰۲۰ ـ ۱۹۶۱) در کتاب بدهی به ارائهی تاریخ پیدایش و تحول پول میپردازد. او تلقیهای متداول از تاریخ و چیستی پول را به نقد میکشد و تصویری نو از این پدیدهی آشنا ترسیم میکند؛ تصویری که با بازگویی داستان تحول ادوار اقتصاد جهانی آمیخته است. به این ترتیب کتاب همچنین دریچهای جدید به فهم سرمایهداری میگشاید و نشان میدهد که خاستگاههای مفهومی سرمایهداری در جاهایی است که اغلب انتظارش را نداریم.
کتاب با شرح یک سردرگمی اخلاقی در ارتباط با فهم و داوری راجعبه بدهی آغاز میشود و این سردرگمی همان کلاف درهمتنیدهای است که کل این متن مفصل برای از هم گشودن آن نوشته شده است. به این ترتیب گریبر در بررسی تحول شکل بدهی و پول به کاوش در خاستگاههای مفاهیم اخلاقی ما در طول تاریخ و عرض جغرافیا نیز میپردازد. کتاب با این گسترهی تاریخی و جغرافیایی، که پنجهزار سال تاریخ بشری را از نظر میگذراند، پر است از فکرهای بدیع و موشکافیهای جذاب، اما دادن این شرح نو و جذاب همهی کاری نیست که گریبر میخواهد بکند. هدف از این روایت پرپیچوخم در نهایت اندیشیدن به این است که جهان بهتری چگونه ممکن است.