کتاب بوف کور جام زن برداشتی از آن روی حقیقی حرکتی رمان بوف کور است. روایت مسیر واقعی را پیش می برد و در میانه، راهی جادویی در پیش می گیرد. به نحوی که در خوابی ژرف در نقطه ای در عمق وجودش هوشیار باقی می ماند و به نظاره خود می نشیند . آنگاه من که مثل مغناطیس به او چسبیده ام، مانند شاهدی دور و بیچاره، چون قوه ای کور، چون بومی شوم، چوم دایه ای پیر، از درون وجودش سر به بیرون می نهم و او را بدون آنکه مرا ببیند، از آن بالا در سه جهان رصد می کنم، به ناز می پرورم و از میان مه و سایه های سرگردان به کولش می کشم و می گردانم تا به مقصد برسد.