قاب عکس خالی

خالی بودن هم گاهی خوب است.
حتی برای قاب عکس ها...
هر آنچه که باب میل خود داری در آن نقش میزنی
مثلا، همان لبخند سه نفره رویایی که من هرگز نداشتم.
به آن چه می گفتند؟
فکر می کنم خانواده می نامنش.
آرزو های من حالتان در قبرستان دلم خوب است؟
ناراحت نباشید. خودم هم چندین سال است که مدفون شده ام. شما تنها نیستید؛ شما من را و من هم قاب عکس خالی جادویی ام را دارم.
و تو ای قاب عکس خالی من تو هم ناراحت نباش چون من را داری. گاهی لبخند های گاه و بی گاه، و گاهی هم خیرگی های سرد و مطلق!