ارتباطات بین المللی

ارتباطات بین المللی به عنوان یک جریان ارتباطی فرامرزی تلاش می کند تعاملات افقی، برابر و هم سطح را در جهان توسعه ببخشد، چون ساختار اجرایی ارتباطات بین المللی بر خلاف روابط بین المللی نباید هرمی و سلسله مراتبی باشد. برخی از صاحب نظران به ویژه صاحب نظران معتقد به رهیافت های آرمانی و ایده آلیستی، ارتباطات بین المللی را ابزار نزدیک کردن ملت هاو سازمان های بین المللی در جهت خدمت به جامعه جهانی می دانند. بر اساس این نگرش، افزایش تفاهم بین ملت ها برای رسیدن به صلح جهانی از جمله وبژگی های ارتباطات بین الملی است. هر چند که توزیع نامتوازن امکانات و تجهیزات و ثروت و نفوذ میان کشورهای شمال و جنوب، از جمله موانع مهمی هستند که برای برقراری تعادل و توازن در عرصه ارتباطات بین النلل باید بر آن ها غلبه کرد.
به رغم پیشرفت های حاصله در عصر اینترنت و تلوزیون های ماهواره ای و راه افتادن شبکه هایی نظیر الجزیره، راشا تودی، سی سی تی وی چین، المیادین، المنار، العالم و پرس تی وی، هنچنان جریان جهانی اطلاعات و اخبار و به عبارتی ارتباطات بین المللی به نفع کشورهای شمال و به ضرر کشورهای جنوب نامتوازن است که این خود یک چالش عمده به شمار می رود.