روحی که مهمان این بدن است

بخشی از کتاب روحی که مهمان این بدن است:

از زندگی لذت ببرید ولی در برابر هوشیاری برتر و کرامات او فروتن باشید. طمع نکنید زیرا کَرَم و کرامت او به‌قدری است که در ذهن ما نمی‌گنجد. خود را هم می‌توان به آن واگذاشت و یقین داشت که بهترین را برایمان رقم می‌زند. میلیاردها انسان در زمین متولد شده و به مراتب بالای اجتماعی رسیده‌اند اما راضی و خوشبخت نبوده‌اند. خوشبختی ورای مال‌ومنال و مرتبه و مقام است. خوشبختی به لحظه‌هاست، چون چشم‌بندی است که تو بر چشم می‌زنی و مشکلات را نمی‌بینی و تنها آموزه‌های پشت آن را درک می‌کنی. اگر لحظه‌ای به این موهبت رسیدیم که حکمت رویدادها را ببینیم، به فضای زیبای آرامش باطنی قدم گذاشته‌ایم. فضایی که ما را رویین‌تن و شکست‌ناپذیر می‌کند. سالیانی ا‌ست که دربارة قانونی به نام قانون جذب صحبت شده که بسیار شیرین می‌نماید و از منظر من حقیقی است. اما آگاه باشیم که آیا آنچه جذب می‌کنیم به صلاحمان هست یا خیر! ضمن اینکه جذب قانون ثانویه است و پایة آن بر ارتعاش بنا شده یعنی شما هر آن چیزی را دریافت می‌کنید که در جهان منعکس می‌کنید. ما در اغلب مواقع بسامد درستی در هستی از خود بروز نمی‌دهیم اما کماکان پرتوقع نشسته‌ایم و می‌خواهیم برایمان همه چیز کامل باشد در صورتی که این اتفاق سرابی بیش نیست.

تمام رویاهایت را کنار هم قرار بده و اجازه بده پروردگار در آن دستی داشته باشد، چون او به حال گذشته و آینده آگاه است و این کرم را دارد که وقتی رویا و خواسته قرار نیست به نفع تو تمام شود، کمکت کند تا از آن موضوع رهایی یابی و کمتر متضرر شوی. بدان که پاداش الهی تمام و کمال به تو تعلق می‌گیرد و هر آنچه بخواهی زشت و زیبا برایت به ارمغان می‌آید پس به دقت جزئیات را مد نظر قرار بده و اگر خواستی از این موهبت استفاده کنی، سلوکت را با آرامش و ایمان همراه کن. می‌توانی جسورانه همراه با تمام وجودت در جهت خواسته‌های خود حرکت کنی اما به او هم اجازه بده تا در تصمیمات تو همراه باشد؛ شاید آنجا که کار پیش نمی‌رود او نتیجه را دیده و این امتیاز را برای تو قائل شده تا مسیر دیگری را انتخاب کنی؛ شاید پافشاری تو صحیح نباشد و چه بسا قرار است درب دیگری برای تو باز شود. صبور باش. به نشانه‌ها اعتماد کن. حتی کلاغی که در مسیر تو بر تیر برق نشسته و چه بسا پیامی داشته باشد. باید در هر مقطع از زندگی نشانه‌ها را محترم شماری و آگاهانه زیستن را سرلوحه کنی.