کتاب متشکل از ده "گزارش قصه "(نوعی ژانر ابداعی از جانب نویسنده) است. خانم "فرخنده حاجیزاده "درباره "گزارش قصه "یادآور میشود" :وقت و بیوقت که قصه ببافی و توی بیخوابیهای شبانه سوار بر شاهپرک خیال تا تمام قلههای کشف ناشدنی واقعیت بپری و گاه بارقه کوچکی از واقعیت یا آن چیزی را که میتوانست واقعیت تو باشد و نیست چنان بگسترانی که خودت هم ندانی مرد خیال کجاست و واقعیت کجا و مدام در واقعیت پر آشوب قصههای ذهنت...غلت بزنی، اراده هم که کنی گزارشی از لحظهای، وضعیتی یا زندگی کسی یا جریانی بنویسی به سمت روایت کشیده میشوی و به نوشتهای که برگردی میبینی نه قصه است به روال آنچه آموختهای و نه طبق تعریفهای قراردادی گزارش ."از شاخصترین این آمیزگاری میتوان به "گزارش قصهی :سینهی سهراب "اشاره کرد .