حسین پاینده نویسنده، منتقد ادبی و منقد فیلم و استاد نظریه و نقد ادبی دانشگاه علامه طباطبایی است. وی از افراد بسیار تأثیرگذار بر دگرگونی نقد ادبی در ایران است، تا آنجا که در کتاب «باغ در باغ» هوشنگ گلشیری نیز از او در زمرهی منتقدانی نام برده شده که در پیشبرد نقد ادبی ایران سهم عمدهای داشتهاند. این منتقد ادبی برجسته در دوران کاری خود جوایز متعددی دریافت کرده است که از آن میان میتوان به جایزهی کتاب سال دانشگاهی در سال ۱۳۹۸، جایزهی ادبی جلال آلاحمد در سالهای ۱۳۹۳ و ۱۳۹۸ و جایزهی کتاب فصل جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۶ اشاره کرد. او همچنین در سال ۱۳۹۸ بهعنوان پژوهشگر منتخب سال برگزیده شد.
کتاب «نقد ادبی و دموکراسی (جستارهایی در نظریه و نقد ادبی جدید)» از سیزده بخش یا مقاله تشکیل شده است. فصل اول این اثر با نام «مرگ مؤلف» تلاش داشته تا جایگاه مؤلف را در نظریههای مدرن ادبی واکاوی و تحلیل کند. در این زمینه چندین نظریه وجود دارد که نظریههای «نقد نو»، «فرمالیسم روسی» و «پساساختارگرایی» در ایجاد رویکردی تازه نسبت به مؤلف سهم بسزایی داشتهاند و در این کتاب بررسی شدهاند. در این کتاب کوشش شده تا نقد ادبی باور داشتن به تفاوت و گاهی تغایر اندیشهها معنا و تعریف شود. اکثر بخشهای این کتاب در حوزهی مطالعات فرهنگی میگنجد که از رویکردهای پرطرفدار در نظریه و نقد ادبی است. دیگر بخشهای آن نیز به مفاهیم مهم نقد ادبی در دوران معاصر پرداختهاند.