عبدالله نصری از شاگردان علامه جعفری و استاد فلسفهی دانشگاه علامه طباطبایی است. وی تألیفات متعددی در حوزهی فلسفهی اسلامی و فلسفهی تطبیقی به انجام رسانده و در سالهای ۱۳۷۴-۱۳۷۳ ریاست دانشکدهی صداوسیما را برعهده داشته است. از تألیفات او میتوان به «فلسفهی آفرینش»، «فلسفهی خلقت»، «خدا و انسان در اندیشهی یاسپرس»، «راز متن»، «کلام خدا»، «گفتمان مدرنیته» و «رؤیایی با تجدد» اشاره کرد.
کتاب در جستوجوی حکمت (سیری در زندگی، آثار و اندیشههای فلسفی مهدی حائری یزدی) دربارهی زندگی و اندیشهی مهدی حائری یزدی، یکی از فیلسوفان اسلامی معاصر است که اولین سفیر ایران در آمریکا پس از انقلاب ۱۳۵۷ بود. او در دوران وزارت خارجهی کریم سنجابی به این مقام رسید. همچنین او نخستین فردی بود که اجتهاد مطلق را از سید حسین طباطبایی بروجردی دریافت میکرد. مهدی حائری یزدی آموزش فلسفهی غرب را تا مقطع دکتری در کشور آمریکا و کانادا گذرانده و همین امر سبب تمایز نگاه او به فلسفه شده بود. وی فلسفه را امری انسانی تلقی میکرد که در خوانش آن باید جدای از شرقی یا غربی بودن آن، ابتدا به فهم درستی از آن رسید. این فیلسوف اسلامی در کارنامهی علمی خود سابقهی تدریس در «مرکز تحقیقات ادیان جهانی» وابسته به دانشگاه هاروارد، تدریس فلسفهی اسلامی و ادبیات فارسی در دانشگاه مکگیل، تدریس فلسفه و فقه در دانشگاه میشیگان، تدریس در «مؤسسهی تحقیقات قرون وسطی» وابسته به دانشگاه تورنتو با عنوان «تعلیمات بنیادین فلسفهی بوعلی سینا»، تدریس در دانشگاه جرج تاون با عنوان «مبادی عناصر الهی در جوامع اسلامی»، تدریس در دانشگاه تورنتو در زمینهی فلسفهی اخلاق و تدریس فلسفه در دانشگاه ییل را داشته است.