در کتاب حاضر، که تألیف آرام ضیایی (استاد و پژوهشگر آلمانی ایرانیتبار) است، کوشش بر آن بوده که در چهارچوب پساساختارگرایی و بر اساس روش فوکویی، یعنی دیرینهشناسی و تبارشناسی، موضوع و جریان توسعه بهعنوان یک گفتمان تحلیل و بررسی شود. با توجه به اینکه تألیفات در حوزۀ تاریخ توسعه بر اساس روش یادشده بسیار اندک است، و ضیایی در تألیف خود دست به پژوهشی وسیع و کاوشی دقیق در جزئیات زده، مطالعۀ این کتاب بهویژه برای علاقهمندان حوزههای جامعهشناسی توسعه، علوم سیاسی، اقتصاد سیاسی، سیاست اجتماعی، برنامهریزی و رفاه اجتماعی و جغرافیای سیاسی بسیار سودمند و نکتهآموز است.