تاریخ مختصر نئولیبرالیسم

نئولیبرالیسم، نظریه‌ای که مبادله‌ی مبتنی بر بازار را یک نظام اخلاقی می‌داند که می‌تواند رهنمونی برای همه‌ی کنش‌های انسانی باشد، از حدود دهه‌ی 1970 بر اندیشه و عمل بسیاری از رهبران و مردم کشورهای جهان حاکم شده است. این نظریه بر بازنگری قدرت‌های دولت و به ویژه بر خصوصی‌سازی، اداره‌ی امور مالی، و فرآیندهای بازار تاکید می‌کند. براساس اصول نئولیبرالیسم، از یک سو مداخله‌ی دولت در اقتصاد به حداقل می‌رسد و از سوی دیگر تعهدات آن در مورد تامین رفاه شهروندانش کاهش می‌یابد. دیوید هاروی استاد ممتاز دانشگاه نیویورک و مولف کتاب‌های «وضعیت پست مدرن» و «امپریالیسم نوین» در کتاب حاضر داستان سیاسی اقتصادی خاستگاه نئولیبرالیسم و گسترش آن در سطح جهان را بازگو می‌کند. اگرچه از مارگارت تاچر، نخست وزیر پیشین بریتانیا و رونالد ریگان رییس جمهوری سابق ایالات متحده آمریکا، به عنوان بانیان اصلی چرخش نئولیبرالی نام می‌برند، هاروی نشان می‌دهد که چگونه مجموعه‌ای از نیروها، از شیللی تا چین و از نیویورک تا مکزیکو سیتی، در این فرآیند نقش داشته‌اند. دیوید هاروی شاهکار دیگری آفریده است. اوتوصیفی بسیار زنده، خواندنی، جامع، و انتقادی از آن‌چه می‌توان «وضعیت نئولیبرالیسم» نامید عرضه کرده و خاستگاه‌های آن را افشا کرده است. هاروی گسترش نئولیبرالیسم در جهان را دنبال می‌کند و آثار ویران کننده‌ی آن بر اکثریت بزرگی از مردم در همه کشورها را آشکار می‌سازد.