استاد شطرنج باز را چه کسی کشته است؟

«یک ماتا گُویه» واژه ­ای است بر ساخته از: ماتیکان=کتاب+گویه = روایت؛ که برابرِ پیش نهادیِ من است به جای منظومه و در پیوسته و شعر بلند؛ و می ­تواند دربرگیرنده ­ی تمامیِ سروده­ های بلندِ چند: روایتی، داستانی، درون­مایه ­ای، آوایی، زبانی، آهنگی = موسیقیایی، ساختی، نحوی، خطی و نوشته­ گانی باشد. «ماتی­ گویه» هم بد نیست. و در این شعر، «ماتش» یادآورِ «ماتِ» شطرنج و ماه و ماتم و وندِ دوم گئومات و… نیز هست.