قرن بیستم ، قرن آشفتگی ها قرن سرگشتگی ها و قرن سرخوردگی های انسان معاصر است؛ آشفتگی، سرگشتگی و سرخوردگی در مناسبات و روابط شخصی خانوادگی، اجتماعی و به ویژه سیاسی و صحنه نمایش جایگاهی می شود برای بازنمایی این آشفتگی ها و برای عقده گشایی بسیاری از این سرخوردگی ها.....
حاصل این همه از یک سو در نمایش تراژدی به تراژدی نوین سیاسی اجتماعی می انجامد و از سوی دیگر به تراژدی کمدی های تئاتر پوچ گرا منجر می شود در نمایش کمدی (طنز) نمایشی کار از این هم بالاتر می گیرد، گونه های جدیدی پای بر صحنه نمایش می گذارند: از کمدی تراژیک گرفته تا کمدی های عبث نما از کمدی های وحشت و فروپاشی تا کمدی های سیاه مبتنی بر طنز تلخ.
در این دفتر از مجموعه طنزآوران جهان نمایش هفت کمدی کوتاه و بلند ، از طنز سیاه را عرضه می داریم از نویسندگانی مختلف در ساختارهای متفاوت ، اما، همگی آنها به پایان دهه شصت و دهه هفتاد میلادی قرن پیشین تعلق دارند .سالهایی که دوران شکوفایی این گونه کمدی آغاز کشته شاید برخی از این کمدی نویسان در جهان طنزآوری نامدار نباشند اما به جرئت میتوانیم بگوئیم که هر یک از اینان آغازگر راهی بودند که امروزه بسیار از کمدی نویسان بزرگ در آن قدم برمی دارند.