عشق مهارت آن است که بتوانیم معشوق خود را فراتر از جنبههای غالباً ناخوشایند ظاهریاش ببینیم.
درماندگی لزوماً نشانۀ ضعف یا گناه فرد نیست، بلکه اساساً وضعیتی است مربوط به نوع بشر.
ادب، با درجهای گستاخی، حامل نوعی دورویی و رفتاری غیراصیل است. اما درعینحال، ادب واکنشی است منطقی در برابر پیچیدگیهایی که در جهان سراغ داریم.
جایی در ساحت روان ما یک قاضی نشسته است. قضاوتهای این قاضی کم یا بیش همراه با مهر و شور و اشتیاق است.
دروغ میگوییم، چون از دست افرادی برآشفته میشویم که خود را موظف به دوست داشتنشان دانستهایم.
زمانی دورۀ کودکی ما در سلامت عاطفی طی میشود که آن را با اشتباهات فراوان طی کنیم.
دشمن اصلی ما در تصمیمگیریِ درستْ نداشتن نظرگاه مناسب به مسئله است.