«واقعا گل سپنج» شامل اشعار عاشقانه و بعضا کارهایی است که شاید به نوعی حدیث نفس اوست. هیچیک از 58 شعر این مجموعه، نام ندارد و همگی با شماره مشخص شدهاند. بریدهای از سروده شماره 1 را بخوانید:
برگشته بودم به همان سالها
با بازوهای کلفتم
با رگهای گردنم برگشته بودم
از کوههای "نودره" تا هزارمسجد
میتوانستم اسب نری را گُردهکن کنم
جهان گردوی نارسی بود در مشتم [...]