این مجموعهداستان اثری ماهرانه و نفسگیر است که در عین گزندگی و متفاوت بودن، احساسات در آن به روشنی و به شکلی غمانگیز بیان شدهاند. در این داستانهای مرتبط دربارهی تجربیات مهاجران، آنا منندز از همان ابتدا خود را داستانگویی حرفهای نشان میدهد که با طنزی یکدست و بینش دقیق سیاسی به بررسی رویاها در مقابل واقعیتهای زندگی شخصیتهای داستانهایش میپردازد؛ مجموعهای از تصاویر خانوادگی که بیانگر چشمانداز جامعهای از مهاجران تبعیدی است، جامعهای غنی از میراث باستانی، خاطرات و شوق بازگشت به گذشته.