تعادل

امروزه به دلیل افزایش سن امید به زندگی، دورۀ سالمندی به اپیدمی جهانی تبدیل شده است. این دوره با کاهش توان افراد برای زندگی مستقل و کاهش کیفیت زندگی خوب مرتبط است. سالمندی با ضایعات چشمگیری در بافت‌های گوناگون بدن همراه است و با افزایش سن خطر بیماری‌های حاد و مزمن افزایش یافته و توانایی‌های عملکردی افراد، قدرت حواس و ادراک آن‌ها کاهش می‌یابد.

تعادل، فرایند حفظ وضعیت مرکز ثقل بدن به طور عمودی روی سطح اتکاست و به بازخوردهای سریع و مداوم از ساختارهای بینایی، دهلیزی و تنی‌حسی و سپس اجرای اعمال عصبی‌عضلانی روان و هماهنگ‌شده متکی است. برای سالمندان، حفظ تحرک و تعادل برای مستقل‌ماندن و برای کاهش خطر شیوع مرض و مرگ‌ومیر ضروری است. به هر حال، توانایی حفظ تعادل شخص به صورت ایستا و پویا پیش‌بینی‌کننده کلیدی افتادن‌ها و نشانگر عملکرد بزرگ‌سالان است که کاهش تعادل می‌تواند به افتادن و پیامدهای وخیم مرتبط با آن منجر شود. حفظ وضعیت عمودی تکلیفی پیچیده است و به نگهداری مرکز ثقل شخص روی سطح اتکای بسیار کوچکی نیازمند است. به منظور حفظ این وضعیت، به سازوکارهای عصبی‌عضلانی بسیار پیچیده‌ای نیاز است. همچنان که سازوکارهای کنترلی با افزایش سن و بیماری کیفیتشان را از دست می‌دهند، تعادل به شکل افزاینده‌ای کم می‌شود و به افزایش استعداد به افتادن‌ها منجر می‌شود. به عبارت دیگر تعادل مناسب به عنوان شرط لازم برای پیشگیری از افتادن در سالمندی مطرح است که به عنوان چالشی فراگیر و مهم در این گروه سنی مطرح شده است.

کتاب حاضر با رویکرد معرفی مفهوم تعادل و نیز ارائه تمریناتی ساده و قابل اجرا برای گروه سنی سالمندان نگارش شده است. این کتاب مشتمل بر سه بخش با معرفی و توضیح تمرینات مربوطه به عنوان یک دستورالعمل ساده برای حفظ و بهبود تعادل در سالمندان معرفی می شود.