دیوان محمود بکرانی و دیوان رکن بکرانی

کتاب دیوان محمود بکرانی و دیوان رکن بکرانی ، دیوان‌های پدر و پسری سخنور از سده‌های هفتم و هشتم هجری قمری است:
رفیع‌الدین محمود بکرانی ابهری/کرمانی (درگذشتۀ 672ق) و رکن‌الدین حسن‌بن‌محمودبکرانی(درگذشتۀ 747ق).
بخش اعظم سروده‌های این دو شاعر مداح را،که زبانی فصیح و عاری از تعقید و تکلف دارند و در غزل و قطعه و رباعی هم طبع‌آزمایی کرده‌اند، قصاید و ترکیبات تشکیل می‌دهد.
مصححان در مقدمه‌های دو دیوان،به معرفی ممدوحان این شاعران پرداخته و ویژگی‌های زبانی،محتوایی و ادبی شعر آن دو را بررسیده‌اند.