فلسفه هگل

هگل فیلسوف آلمانی در ۲۷ اوت ۱۷۷۰ در اشتوتگارت به دنیا آمد. وی به مدت ۵ سال (از سال ۱۸۰۱) مقام استادی فلسفه را در دانشگاه ینا به عهده داشت. در سال ۱۸۱۶ به دانشگاه هایدلبرگ رفت. چاپ منطق هگل، یکی از عوامل موثر انتقال وی به دانشگاه هایدلبرگ بود. او بعد از مدت دو سال، استاد دانشگاه برلین شد. هگل به مدت دوازده سال در دانشگاه برلین در سمتش باقی‌ماند. وی در ۱۴ نوامبر ۱۸۳۱ به علت ابتلا به وبا درگذشت.

هگل برای دستیابی و کشف حقایق، روش و طریق خاصی را مطرح کرد و آن را دیالکتیک نامید. لغت دیالکتیک که از کلمه‌ای یونانی مشتق می‌گردد، به معنای گفتار و دلیل است و مفهوم آن، گفتگو و مجادله کردن است. هگل همچنین ضدیت و تناقض را به دیالکتیک خود افزود. وی تناقض را پایه فعالیت طبیعت و موجودات دانسته که درصورت عدم وجود چنین تناقض و تضادی، سکون بر آنها حکمفرما بود.

استاد ذاکرزاده در این کتاب به طور مبسوط بررسی فلسفه هگل می پردازد.

ابوالقاسم ذاکرزاده پژوهشگر فلسفه و استادیار دانشگاه شهید بهشتی بود.ذاکرزاده دوره کارشناسی زمین‌شناسی و کارشناسی ارشد فلسفه را در دانشگاه مونسترکشورآلمان گذراند و دوره دکتری فلسفه را در دانشگاه آخن به پایان برد. او عمده پژوهش‌هایش را صرف بازشناسی و بازفهمی تفکر فلسفی آلمان در سده‌های هفدهم تا بیستم کرد.