کتاب حاضر وقایع زندگی حکیمی بزرگ را به تصویر می کشد که از پزشکان حاذق زمان خویش بوده است. نبوغ ذاتی «حاج میرزا آقا حکیم مجربی تبریزی»،در علوم طب سنتی و روانشناختی در زمان خویش، زبانزد خاص و عام بود. علاقمندی آن حکیم به نوعدوستی و انسان دوستی و دست یاری بردن به بیماران دردمند و بی پناه، و همینطور طبابت های شبانه روزی و تلاش های مداوم و بی وقفهاش در شناخت دردهای مزمن، که به آن ها وقوف کامل داشت او را به چنان درجه ای از علم طب رساند که سبب گردید در زمان خویش به «لقمان العصر» معروف گردد. آوازه و شهرت حاج میرزا آقا حکیم بعد گذشت بیش از نیم قرن، و علیرغم پیشرفت علم طب و درمان در جهان کنونی، هم چنان جایگاه ارزشمند و واقعی خویش را در میان قلب های امروزی حفظ کرده است. پس جای تعجب نیست که تجلی تجربیات و تصویرهای زندگی ایشان وارد ادبیات دنیای کنونی شده و جاودانگی یافته و به شکل داستان در آید.
این همان شگردی است که غالب رمان نویسان بر اساس تجربیات و تخیلات خویش، سبک زندگی انسان های بزرگ ماندگار در تاریخ ملت ها را به رشته تحریر در می آوردند و با شهامت تصنعی بودن و یا تمایز آن از واقعیت را از خواننده پنهان نمی کنند بلکه ادغام یافتنی های واقعی و تخیلی را با خلاقیت های ذهنی خویش بیان می کنند.