جیمی وایت، استاد سابق فلسفه در دانشگاه کمبریج، در کتاب بازیهای سیاسی بلر از میان باتلاق مناظرات پیش از انتخابات، بیانههای سیاسی و قولهای انتخاباتی تونی بلر راهی را باز میکند و با لحنی طنزآمیز، رتوریک سیاسی مدرن را از میان این سخنان به بیرون میکشد. او از منظر تحلیل رتوریک و تحلیل استعاره به نقد و بررسی گفتار سیاسی تونی بلر، استاد فن سخنوری، و سیاستمداران دیگر در انتخابات سال ۲۰۰۵ انگلیس میپردازد. وایت در این واقعنگاری طنزآمیز نهتنها با اعطای دکترای افتخاری به ژاک دریدا در دانشگاه کمبریج مخالفت میکند، بلکه حملههای شدید نیز بهسوی سیاستمداران دیگر از جمله رهبر حزب محافظهکار، مایکل هوارد، روانه میسازد.