بازگشت نظریه های بنیادین به علوم انسانی

متافیزیک چه در دوران ماقبل مدرن و چه در آن‌جاکه حتی مورد نقد پست‌مدرن‌ها واقع می‌شود دارای سهمی سترگ و غیرقابل انکار در فهم عقلانیت و تاریخ تفکر بشر بوده است. جریان‌های عمده نظری در عالم علوم انسانی دوره‌ی مدرن و پسامدرن از کانت و هگل و دیلتای و …، از یک سو و نیز لیوتار، ویتگنشتاین و فوکو و دریدا و …، از سوی دیگر هرکدام به‌نوعی در صدد ارائه ترسیمی عقلانی از جهان و انسان یا، در نقطه‌ی مقابل، انکار هر نوع روایت کلان و یا هستی مطلق در جهان و عقلانیت فلسفی برای انسان بوده‌اند. این کتاب نتایج و پیامدهای این مناقشات را در حوزۀ علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جست‌وجو می‌کند.