حضور شبانه روزی ماشینها و انواع وسایل نقلیه شهر را بیمار و دچار هذیان گویی کرده، کوچ پرنده ها، تنهایی، جایگزین شدن صدای بوق به جای صدای طبیعت، اصولا دلگیری و تنهایی زندگی در هجوم ترافیک شهری شاعر را وادار کرده تا با نگاه و زبان کنایه به این موضوع بپردازد. شاعر زبان محکم و سالمی دارد و از تکرار واژه ها به خوبی پرهیز می کند.