حکایت هیجدهم اردیبهشت بیست و پنج

حکایت «هیجدهم اردبهشت بیست و پنج» نخستین بار در زمستان ۱۳۴۰ انتشار یافت. انتشار این حکایت بلند صدای نویسنده‌ی پیشتازی بود از «موج نو» داستان‌نویسان نسل هزار و سیصد و چهل که در کنار هم‌نسلانش، در هر یک از داستان‌های بلند و کوتاهش، در جست و جوی سبک و بیانی تازه، بر اساس واقعیتی نو، از دیدگاهی متفاوت، راه‌های دیگری را تجربه می‌کرد.