اسماعیل امینی شاعری است که هم در ساحت طنز نامدار است، هم معلم است و ادبیات می آموزاند. کتاب «جلسه شعر» فراهم آمده از یادداشت هایی است که در باره ی شعر و جلسات شعر نوشته است و به تدریج در مطبوعات منتشر شده.یادداشت هایی کوتاه با لحنی معلمانه و آمیخته به طنز که تجربه های سالیان حضور او در جلسات شعر را به دوستداران شعر منتقل می کند.به زعم او، بسیاری از کسانی که به جلسات شعر می روند، حتی برخی از کسانی که جلسات را اداره می کنند، چندان با بحث های شفاهی و محفلی خو گرفته اند که کمتر به سراغ مطالعه ی منابع و مراجع معتبر می روند.هدف امینی برای انتشار این یادداشت ها، گشودن راهی است برای تامل در فراز و فرودهای مباحث ادبی و برانگیختن شوق به مطالعه جدی کتاب های معتبر.عناوین برخی از این یادداشت ها از این قرار است: «کشف شاعرانه چیست؟»، «تداعی و تبادر در شعر»، «شعر سیاسی، شعر بودار»، «شعر خاله زنکی» و «رسم شعر مذهبی این نیست».